Afscheid van Misschief
Ik wil met deze brief ons groot verdriet betuigen omdat we ons Mischief gisteren (3 oktober 2011) hebben moeten laten inslapen. Het zijn voor ons heel moeilijke dagen want Mischief betekenden alles voor ons en was eigelijk ons kindje in huis. We weten niet goed hoe we dit moeten teboven komen want ze was echt geliefd. Van juni zijn we al naar de dierenarts aan het gaan omwille van pijn in haar pootje. Onderzoeken foto’s wezen niks uit, maar moesten toch maar eens proberen met medicatie want het kon artroze zijn dus. Wij hebben maanden lang aan het zoeken geweest welke problemen er waren maar Mischiefke was een zeer sterk bazeke en ze liet haar niet snel hangen. Zo was ze thuis steeds aan het huilen bij het opstaan en bij de dierenarts gaf ze geen kik.
Tot vorige week hebben we haar zwaardere medicatie moeten geven en een punktie laten doen tussen de nekwervels want ons Mischiefke kon haar nek niet meer zo goed bewegen. Tot gistere nog blijven medicatie geven wat haar niet goed beviel want bleef pijn hebben en kon niet meer eten. Heel de dagen en nachten gewaakt bij haar in haar mandje, hopend dat ze snel beter werd en terug kon gaan rondhuppelen. Maar het heeft niet mogen zijn. De punktie had haar niks uit gewezen en Mischief begon nu ook al koorts te maken, was op een week tijd 5kg afgevallen en werd lam in de achterpoten. De dieren arts vroeg om nog een scan te nemen maar hij kon niet garanderen dat ze dit allemaal nog ging halen. Operaties wilden we haar niet meer aan doen ze heeft al zo veel moeten mee maken. Dus de beste beslissing was euthanasie... =-( Niet de leukste beslissing want wij wilden en hoopte haar er nog door te krijgen.
Hoe moest ons leven verder zonder haar.
Hebben dan toch toegestaan om haar uit haar leiden te verlossen en we bij haar bleven om haar toch nog gerust te stellen.
Bij het spuitje geven heb ik haar verteld dat iedereen die voor haar gezorgd heeft haar graag zien en dat we haar nooit gaan vergeten.
Ze heeft een plaatsje in men hart en mis haar verschrikkelijk.
Ik weet niet hoe het leven verder moet zonder haar, ’s morgens niemand om me goeie dag te wensen, niemand die aan men benen staat om gaan te wandelen, niemand die knuffels komt vragen, niemand die zucht om aandacht.
Ik wou dat ze teug kon komen en dan liet ik haar nooit meer los ...
Ik wil jullie nog bedanken voor de korte maar heel mooie tijden die we samen hebben mogen door brengen, echt bedankt daar heeft ze van genoten.
Mischief leeft verder in ons hartje voot eeuwig en altijd....
Bedankt
Met vriedelijke groetjes Olivia en michiel
Afscheid van Molly
Ik wil je toch even de allerlaatse foto’s laten toekomen van Molly, net voor haar vertrek naar Dierenkliniek Ijzendijke,
ze laat uiteraard een enorme leegte achter, haar mandje ligt er maar verlaten bij.
Ons molleke is hier helaas niet lang mogen blijven, maar vanaf de eerste minuut dat ze onze poort binnen kwam had ze onze harten verovert, ze heeft nog gelopen als een jong veulen,liggen knuffelen op het bed,lopen ravotten met Flynn en Bo, ze liet steeds haar staartje
kwispelen als er iemand binnen kwam, het was een hondje van goud, we zijn blij dat we haar hebben gekend,
maar het lot heeft anders beslist, het heeft niet mogen zijn, nu is ze uit haar lijden verlost, dat is onze enige troost.
Bedankt aan jou,voor het vertrouwen in ons voor de zorg van Molly over te nemen, na alle zorgen die jij hebt toegediend, dank zij jou heeft ze toch nog haar laatste weken kunnen genieten eerst bij jou, dan bij ons.
met dank Ineke
Afscheid van Lady
geboren op 06-05-2007
Lady was niet ziek, ze was altjd heel gezond en enthousiast.
Gisterennamiddag (3 sept 2011) lag ze gewoon dood op haar kussen, 't was juist of ze sliep, dus hoop dat
ze niet geleden heeft, man was thuis TV aan zien en in slaap gevallen maar hij hoort altijd alles als
hij slaapt en heeft niets gehoord, dus denken wij dat Lady zelf er niks van gemerkt heeft en waarschijnlijk
een hartaderbreuk gehad heeft.
Wij hadden haar maar 2 jaar en 4 maanden ( van 22 april 2009 ) en dachten haar een mooie oude dag nog
te geven, maar het heeft niet mogen zijn, ze was nog maar 4 jaar en 4 maanden, waarom toch gebeeurt er
zoiets, wij hebben zo een pijn en missen haar enorm, morgen word Lady gecremeerd en krijgt ze een plaatsje
op de kast naast mijn andere honden.
Wat moeten wij zonder haar ? Ik weet het niet.
Paul en Anne Fransen
Afscheid van Frank
Met groot verdriet heb ik mijn lieve Frank moeten laten inslapen in z’n eigen omgeving op de bank in de huiskamer. Frank werkte volledig mee, hij had pijn, maar liet dat eigenlijk niet merken. Hij begon slecht te eten of at helemaal niet. De lekkerste kluiven wilde hij ook niet meer. Frank werd mager en je begon z’n ribben te zien, bij de dokter bloed laten prikken en daaruit bleek dat z’n waarden dusdanig waren dat er geen redden meer aan was. Z’n nieren werkten niet meer, dus hij was zichzelf aan het vergiftigen. Het enige wat ik voor hem kon doen was inslapen. En dat is gebeurd vanochtend 11.30 uur thuis.
Nogmaals Frank werkte volledig mee en hij is heel rustig heengegaan, eigenlijk heel mooi. Ik heb Frank ruim 10 jaren gehad en ik zal hem vreselijk missen, het was een fijne lieve hond, ik troost me met de gedachte dat ik Frank een mooi fijn leven heb gegeven. Ik heb Frank zelf weggebracht naar het crematorium en hij wordt morgen vrijdag 19 aug. om 12.30 uur individueel gecremeerd. Ik zal daar bij zijn. Ik weet zeker dat Frank in de hondehemel bij Dominique(Domi) zal zijn om weer samen te spelen. Frank is 12,5 jaar oud geworden.
Ik weet nog dat ik naar jullie toeging om een hond uit te zoeken, ik ging toen met Jou naar een ander opvangadres. Frank was daar en hij heeft mij uitgekozen,
want hij sprong in mijn jeep. Frank was een fantastische hond, lief en aanhankelijk en ik ging elke dag met hem naar het bos, heerlijk vond hij het en hij ging al
gauw los, maar ging achter de paarden aan. Dat was niet leuk, maar in een korte tijd had ik dat afgeleerd. Iedereen vond het een schat, hij had van die ontzettende lieve ogen.
Altijd hing hij tegen mij aan als ik stond te praten met iemand, werkelijk een lieve aanhankelijke hond.
Ik mis Frank heel erg, steeds komen er tranen. Nu zijn alle twee mijn honden overleden in nog geen jaar tijd. Mijn huis is leeg, heel onwerkelijk en niet te bevatten hoe
snel alles is gegaan.
veel liefs van BEPPO
Afscheid van Eva
Het is met pijn in het hart dat we u moeten laten weten dat onze hond Eva gestorven is.
Op 26 juli hebben we haar laten inslapen.
Ze was al een hele tijd ziek, ze had water op de longen.
Haar toestand verergerde de laatste dagen zo snel dat we haar uit haar lijden hebben moeten verlossen.
Enkele weken tevoren waren wij nog verhuisd en ze had zich wonderwel aangepast aan de nieuwe woning.
We missen haar heel erg. Er is een stuk van onze familie weg.
Ze was heel lief en aanhankelijk, altijd dolgelukkig als ze ons zag.
Toch ze is steeds wat schuw gebleven, een overblijfsel van haar moeilijke tijd in Spanje.
We zijn dankbaar om de vele (11) mooie jaren die we haar bij ons hadden. En we koesteren nu de mooie herinneringen.
We wensen u en uw vereniging verder het allerbeste toe.
Vriendelijke groeten, Aser en Frida Fraeyman.
In memoriam geadopteerde honden Greyhounds Rescue Vorige 16 Volgende